Retro klimat w Parku Zamkowym. Jarmark Szamotulski po raz piąty [ZDJĘCIA]

Największy z miejskich skwerów, na kilka godzin zamienił się w wehikuł czasu. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, zaglądający tu szamotulanie i szamotulanki mogli odbyć niezwykłe spotkanie z historią. Wielkie, patetyczne słowa tym razem ustąpiły miejsca zabawie, towarzyskim rozmowom i radości, jaką dzielono się w gronie wielopokoleniowych rodzin. Wszak obcowanie z tym co dawne nie zawsze musi wiązać się z powagą, nostalgią, czy refleksją. Mimo to, w niedzielne popołudnie Park Zamkowy opowiadał o ważnym elemencie życia codziennego mieszkańców i mieszkanek Szamotuł okresu międzywojnia. Snuł opowieść o historii, która nie odejdzie już w zapomnienie. Bo każdego roku, od 5 lat odradza się na nowo.

Muzyka wygrywana przez kataryniarza nadawała ton barwnej zabawie. I chociaż powroty do przeszłości kojarzą się z sepią lub czarno – białą stylistyką, to właśnie kolor i jego dynamika charakteryzowały Jarmark Szamotulski. Do kataryniarza wkrótce dołączyła Kapela Ludowa Zespołu Folklorystycznego „Szamotuły”, która pięknem muzyki regionalnej okrasiła popisy taneczne. Pełen uroku folklor podwórkowy w sposób szczególny przypominał o tradycjach kultury ludowej, stając się dla starszego pokolenia rzeczywistym, namacalnym wręcz powrotem do przeszłości. Humorem, ale i fantastycznym brzmieniem skrzypiec oraz kontrabasu czarowała z kolei Kapela Góralska, a kropkę nad i w programie muzycznym imprezy postawiły wielkopolskie dudy, po które sięgnęli członkowie Kapeli Dudziarskiej.

Na zaimprowizowaną scenę wkroczyli również artyści i artystki teatralne. Zachęcając najmłodszych do zabawy ze sztuką, skutecznie rozbudzali dziecięcą wyobraźnię. Za sprawą „Księżycowych Opowieści” Wędrownego Teatru Lalek „Małe Mi” nie tylko maluchy odbyły szalenie ciekawą podróż do najbardziej odległych zakątków świata. Teatr Kulka zaaplikował zaś widzom sporą dawkę humoru, odwołując się zarazem do ich wrażliwości.

Ale Park Zamkowy nie tylko muzyką i sztuką teatralną tętnił. Osią imprezy – jak na jarmark przystało – stali się wystawcy, którzy na stylizowanych straganach zachwalali swoje rękodzieło, polecali domowe smakołyki (w tym przetwory, ciasta i chleby), ekologiczne warzywa i owoce. Nie zabrakło również pchlego targu z mnóstwem rozmaitości, a nawet antyków! Na głodomorów czekał z kolei Mobilny Wagon.

Dużym zainteresowaniem cieszyła się prezentacja ginących zawodów. Dzięki Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej w Mniszkach, mieszkańcy i mieszkanki mogli poznać tajniki pracy kowala, szewca, kuśnierza i nie tylko. Z chęcią przyglądali się też niestrudzonej praczce, która z wykorzystaniem ręcznej tary i magla zdradzała, jak to niegdyś gospodynie z brudnymi rzeczami się „rozprawiały”. Jeszcze chętniej jednak jarmarczni goście brali udział w grach i zabawach z dawnych lat, zanosząc się przy tym od śmiechu!

W parku zagościły również żywe rzeźby, które w podwójnej statule, wymownym ruchem i gestem opowiadały o złotych latach 20-tych. Rafał Śpiewak z kolei – artysta doskonale znany z Ulicznego Festiwalu Osobliwości wcielił się w niezwykle obrotnego Żyda – pucybuta, który zagadując przechodniów szukał okazji do zrobienia „złotego interesu”.

Gromkimi brawami nagrodzono Eugeniusza Tacika - cenionego nie tylko w Polsce rzeźbiarza z Binina - autora repliki kultowej rzeźby matki z dzieckiem, która w tym tygodniu powróciła do miasta. W trakcie jarmarku odbyła się jej oficjalna prezentacja. Temu wydarzeniu poświęcimy jednak osobny artykuł.